کشورهای دیگر برای نوآوری، فرش قرمز پهن می‌کنند

پنل او گفت‌وگوی برگزار شده در اتفاقات فصل نو سرمایکس پنل سوم، با گفتن «ماندن و جنگیدن کسب‌وکارهای فین‌تکی»، با وجود «علی امیری»، هم‌بنیان‌گذار زرین‌پال، «سجاد شاهی»، هم‌بنیان‌گذار زیبال، «مهدی عبادی»، مدیرعامل وندار و «احسان مطلبی»، مدیرعامل سرمایکس برگزار شد. در این پنل، به بازدید حالت استارتاپ‌ها در ایران و دیگر کشورها، این چنین چالش‌های پی‌درپی استارتاپ‌های فعال در حوزه فین‌تک پرداخته شد.

امیری معتقد است فضای حاضر در سرزمین، برای خلق نوآوری بسته است و تضمینی برای ادامه فعالیت در نوآوری و هر فعالیتی مربوط به این حوزه، همانند منفعت‌وری از سرویس‌ها وجود ندارد.

او ضمن اصرار بر مواجه شدن با محدودیت و مسدودسازی‌های بی‌علتو بی مبنا، در این خصوص او گفت: «همیشه سقف محدودکننده‌ای وجود دارد که از یک جایی به سپس نمی‌توان از آن عبور کرد. هیچ راهی برای دور زدن وجود ندارد مگر این که یک سری چیزها را دور بزنیم و اسم آن را نوآوری بگذاریم.»

امیری در رابطه تناقض‌های حاضر بین وجود تعداد بسیاری از مانع ها و اراعه محصولات تازه تشریح کرد: «ما تصمیم بر ماندن گرفتیم و یک سری کارها پیش نیاز فعالیت ما است. برای مثال اگر نیوزرین را ادامه نمی‌دادیم، نه تها از بازار عق می‌ماندیم، بلکه در ادامه فعالیت خود نیز با چالش‌های بسیاری مواجه می‌شدیم.»

خود را به ناگزیر، تطبیق می‌دهیم

سجاد شاهی، هم‌بنیان‌گذار زیبال، ضمن اشاره به متحمل شدن فشارهای داخل شده به پرداخت‌یارها فرمود: «از یک جایی به سپس در روبه رو با هر چالشی، دیگر سوال‌گر چرایی و یابنده علت آن نبودیم و تنها تلاش کردیم با هرآنچه که پیش می‌آید خود را تطبیق دهیم. این چنین تلاش می‌کنیم خودمان را جای رگولاتور بگذاریم و دو پله بالاتر از آن قرار بگیریم تا راه‌حل‌های بهتری داشته باشیم و متحمل حداقلی صدمه‌ها باشیم. در همین جهت نیز ۸۰ درصد انرژی و توانایی گسترش‌ای خود را می‌گذاریم تا به نقطه قابل منفعت‌وری و ادامه فعالیت بپردازیم.»

او ضمن گفتن این که نمی‌بشود جایی بدون رگولاتور به ادامه فعالیت پرداخت و همیشه به گفتن بازخواست کننده نمایان می‌بشود، اظهار داشت که در همه جای دنیا، رگولاتوری نحوه اجرایی متغیری دارد.

به حرف های عبادی، کشورهای دیگر با رویکردهای متفاوت خود اینگونه عمل می‌کنند که اگر کسب‌وکارها نتوانند مطابق قوانین حاضر به منفعت‌وری و فعالیت بپردازند، با آن‌ها به او مباحثه می‌نشینند و خواستار اراعه راه‌حل و تعامل از سوی آن‌ها می باشند. او معتقد است هیچ پرداخت‌پشتیبانی امروز، حتی نزدیک به روزهای اوج خود نیست و فشارهایی که بر همه کسب‌وکارها، به‌اختصاصی کسب‌وکارهای فعال در حوزه فین‌تک، به علت محدودیت‌های هرروزه بانک مرکزی است.

او در این راستا فرمود: «نمی‌خواهم ناامیدی تزریق کنم اما بر پایه حقیقت می‌توانم بگویم که نظر می‌کنم هیچ کس و هیچ کسب‌و‌کاری اگر که می‌تواند، در داخل ایران بنای خود را نسازد. در کشورهای دیگر برای کارآفرینان و راه‌اندازان کسب‌وکار، فرش قرمز پهن می‌بشود. برای مثال کشورهای حاشیه خلیج فارس یا سرزمین هلند که به علت نرخ کم کارآفرینی، زیاد از این عمل استقبال می‌کند. ما حتی خودمان هم میخواستیم برویم و کشورهای تعداد بسیاری را بازدید کردیم، اما متاسفانه ماندنی شدیم و علت مهم آن، چیزی است که اینجا بنا کردیم و مهاجرت برای کسب‌وکارهای پا گرفته در ایران، با سختی و پیچیدگی‌های تعداد بسیاری مواجه خواهد می بود.»

عبادی این چنین در رابطه این که اگر روزی پرداخت‌یارها به طور کلی مسدود شوند و فعالیت آن‌ها منتفی بشود او گفت: «به نظر می‌رسد که نهادهای وابسته و رگولاتور از دادن این فضاهم پشیمان شده و حتی این مقصد را جستوجو می‌کند. اگر این چنین بشود، آب از آب هم تکان نخواهد.»  

مطلبی، در خصوص چگونگی تطبیق کسب‌وکارها با دقت به شرایط حاضر در بازر فرمود: «یا کسب‌وکار باید کوچک مانده و هزینه‌های خود را کم سازد، یا در راستای جلو رفتن مدام تلاش کنید و با همه چیز خود را تطبیق دهد.»

او خبرداد: «او گفت و گو این نیست که ما چه کاری کردیم یا چه کاری را نکردیم، بلکه مسئله حائز اهمیت این است که چه کاری را با چه مقدار هزینه‌ای انجام دادیم.»

مطلبی در آخر، ضمن اصرار بر وجود نوآوری در شرکت‌ها و کسب‌وکارهای حوزه آی‌تی، اظهار داشت که هر کسب‌وکاری برای گسترش خود، ملزم به نوآوری است و در همین جهت، هزینه‌های تعداد بسیاری را متحمل می‌بشود.