چین ساخت چهارمین ناو هواپیمابر خود را تایید کرد_آیندگان

بر پایه گزارش ها، چین در حال ساخت چهارمین ناو هواپیمابر خود است که این سرزمین را به دومین دارنده بزرگ ترین ناوگان ناوهای هواپیمابر بعد از ایالات متحده تبدیل می کند. گزارشی در رسانه دولتی هنگ کنگ مدعی شده است که به زودی ساخت یک ناو هواپیمابر تازه چینی و جزییات فنی آن اظهار خواهد شد. چهارمین ناو هواپیمابر چین امکان پذیر اولین کشتی هسته ای این سرزمین نیز باشد، نقطه عطف مهمی در گسترش کشتی و پیشرفتی کلیدی برای اعزام توان دریایی چین به مناطقی دور از آب های سرزمینی این سرزمین.

گزارشگری از شبکه دولتی Hong Kong Commercial Daily از یک آدمیرال نیروی دریایی چین و کمیسر سیاسی به نام یوان هواژی در رابطه این که آیا ناو هواپیمابر تازه چین هسته ای خواهد می بود یا خیر و این که نام آن چه خواهد می بود سوال کرد. هواژی با لبخندی او گفت که به زودی اظهار خواهد شد. این چنین او او گفت که هیچ سختی و محدودیت فنی در ساخت ناوهای هواپیمابر تازه چین وجود نداشته و هیچ تاخیری در کار نخواهد می بود. اگر چه این جواب به معنی یک «بله» قطعی نیست اما چندین رسانه خبری چینی دیگر نیز این سخن بگویید ها را به نشانه تایید ساخت چهارمین ناو هواپیمابر چین برداشت کرده اند.

«کمیسر سیاسی» جایگاهی است که به طور اختصاصی برای مطمعن از این که نیروهای نظامی افکار سیاسی «صحیح»ی دریافت کنند و این که تفکرات سربازان مطابق به چیزی باشد که حکومت می خواهد، در ارتش چین تشکیل شده است و هیچ معادلی در کشورهای دیگر ندارد. از آنجایی که همه کار یوان این است که مطمعن یابد به مردم اطلاعات صحیح داده شده و شایعه ها ناخوشایند از بین بروند، به نظر می رسد که اگر قرار می بود ناو هواپیمابر چهارمی در کار نباشد، وی این چنین سخن بگویید هایی را به زبان نمی آورد.

ناو هواپیمابر چهارم چین

چین سه ناو هواپیمابر به نام های لیائونینگ، شاندونگ و فوجیان دارد. لیائونینگ در ابتدا یک ناو هواپیمابر متعلق به شوروی می بود اما قبل از تکمیل ساختش، شوروی فروپاشید. در سال ۱۹۹۸ بدنه ناتمام این ناو هواپیمابر به یک تاجر هنگ کنگی فروخته شد، فردی که مقصد خود را تبدیل کردن آن به یک کازینو شناور اظهار کرده می بود اما لیائونینگ به نیروی دریایی ارتش آزادی قسمت چین منتقل شد و در سال ۲۰۱۲ به گفتن یک ناو هواپیمابر به کار گرفته شد. لیائونینگ از رمپ اسکی کمتر کارآمد منفعت گیری می کند در حالی که ناوهای مدرن از سیستم منجنیق برای به پرواز درآوردن و توقف هواپیماها در زمان فرود روی عرشه منفعت گیری می کنند.

شاندونگ که در سال ۲۰۱۹ به آب انداخته شد نیز از رمپ اسکی منفعت گیری می کند و از صفر توسط چین ساخته شده تا تستی بر توانایی این سرزمین در ساخت این ناوها باشد. فوجیان نیز که به تازگی ساخت آن کامل شده، بدون رمپ اسکی ساخته شده و بر پایه گزارش ها، از سیستم منجنیقی شبیه سیستم EMALS روی ناو هواپیمابر آمریکایی کلاس فورد منفعت گیری می کند.

هر کدام از ناوهای هواپیمابر چین به نقطه عطف جدیدی رسیده است اما حتی تازه ترین آن ها نیز از تکنولوژی مدرن ناوهای هواپیمابر عقب تر است: سیستم پیشرانه هسته ای. نیروی هسته ای به ناوهای هواپیمابر بردی نامحدود را داده و به آن ها اجازه می دهد هزاران کیلومتر سفر کرده و تنها به غذا و مهمات و آذوقه برای عملیات های نظامی نیاز دارد. تا سال ۲۰۲۴، تنها ایالات متحده و فرانسه می باشند که توانسته اند ناوهای هواپیمابر هسته ای بسازند. اگر چین بخواهد از لحاظ فنی خود را به نیروی دریایی ایالات متحده رساند، ناوهای هواپیمابر هسته ای یک دارایی حیاتی و الزامی می باشند که باید داشته باشد.

چین به گمان زیاد چندین فروند ناو هواپیمابر دیگر نیز خواهد ساخت. سه یا چهار ناو هواپیمابر به این معنی نیست که در هر لحظه همه آن ها در دسترس باشند. ناوهای هواپیمابر نیز همانند دیگر کشتی های جنگی، از ویژگی دیکتاتوری سه گانه رنج می برد: به ازای هر ناو در دریا، یکی به ساحل بازگشته و سومی نیز یا در لنگرگاه خشک است یا برای سفر دریایی آماده می شود. این نوشته در عمل بدین معناست که برای هر سه ناو هواپیمابری که یک سرزمین دارد، تنها می تواند وجود یک فروند را در دریا در هر لحظه ضمانت کند، در حالی که در شرایط اضطراری این تعداد می تواند به دو فروند افزایش یابد.

اگر چین مصمم باشد که خود را به جایگاهی برابر با نیروی دریایی چین رساند، باید به اندازه ناوگان اقیانوس اطلس آمریکا، ناو هواپیمابر بسازد. این بدان معناست که باید هفت ناو بسازد تا بتواند با ناوهای یو اس اس نیمیتز، وینسون، روزولت، لینکلن، واشنگتن، استنیس و ریگان برابری کند. با دقت به این که چین تا این مدت یک ناو هواپیمابر هسته ای نیز نساخته است، کارخانجات کشتی سازی چین به گمان زیادً تا ۲۰ سال آینده هم چنان در تلاش برای ساخت ناوهای هواپیمابر خواهند می بود.