اسپوتنیک ۲ از مدار سقوط کرد_آیندگان

۱۴ آوریل ۱۹۵۸، فضاپیمای اسپوتنیک ۲ بعد از گذشت ۱۶۲ روز از مأموریت خود روی زمین سقوط کرد. این اولین فضاپیمایی می بود که حیوان زنده‌ای را حمل می‌کرد.

سرنشین اسپوتنیک ۲ سگ ماده‌ای به‌نام لایکا می بود که به گمان زیادً تنها ساعاتی را در فضاپیما دوام آورده‌ می بود.

بعد از ساخت و پرتاب فضاپیماهایی که از مدار زمین خارج می‌شدند، دانشمندان درصدد کشف شرایط زندگی در دیگر سیارات منظومه شمسی بودند. از این رو حیوانات مختلفی را برای بازدید شرایط جوی ارسال کردند.

اما عملیات فرستادن یک سگ به فضا به خواست «نیکیتا خروشچف»، دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست در اتحاد جماهیر شوروی کلید خورد.

دانشمندان برای طراحی و ساخت اسپوتنیک ۲ فقط چهار هفته زمان داشتند. این فضاپیما بزرگ‌تر و پیچیده‌تر از مدل قبلی خود می بود و ابزارهای علمی و کابینی تجهیزبه دوربین را با خود حمل می‌کرد.

کابین تجهیزبه سیستم احیای هوا و بالشتک می بود و لایکا می‌توانست در آن بنشیند یا دراز بکشد. مجموعه‌ای از الکترودها به او متصل می بود و به غذا و آب به شکل ژلاتینه دسترسی داشت.

اما برای مطرح‌ریزی عملیات برگشت لایکا زمان کافی در اختیار دانشمندان نبوده است. آنها قبل از پرتاب می‌دانستند که این پرواز یک طرفه است، بااین‌حال شوروی نوشته را تا زمان‌ها نهان نگه داشت.

مقصد مأموریت این می بود که ثابت کند سرنشین فضاپیما می‌تواند مرحله پرتاب را سلامت پشت سر بگذارد، داخل مدار شود و شرایط بی‌وزنی را توانایی کند.

اسپوتنیک ۲ راه را برای سفرهای فضایی انسان هموار ساخت و نخستین اطلاعات در عرصه چگونگی عکس‌العمل ارگانیسم‌های زنده در برابر محیط‌ سفرهای فضایی را به ما داد.