به گزارش آیندگان
در ۱۴ ژوئن ۱۹۶۲، ده سرزمین اروپایی یک سازمان بینالمللی را با مقصد انجام مشترک تحقیقات علمی در فضا تأسیس کردند. بدین ترتیب کنوانسیون سازمان تازه تحقیقات فضایی اروپا (ESRO) امضا شد.
بلژیک، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئد، سوئیس و بریتانیا این کنوانسیون را در پاریس امضا کردند. «پیر اوگر» بهگفتن اولین مدیر کل ESRO منصوب شد.
دولتهای اروپایی یک کمیسیون تدارکاتی اروپایی برای تحقیقات فضایی (COPERS) را جهت بازدید احتمالات یک تلاش مشترک تحقیقات فضایی تشکیل کرده بودند. COPERS اولین جلسه خود را در مارس ۱۹۶۱ در پاریس برگزار کرد.
اولین ماموریت آن تعریف برنامه علمی و زیرساختهای ملزوم سازمان مورد نظر، تنظیم بودجه آن و تهیه کنوانسیون برای امضای آن دسته از دولتهای عضو می بود که مایل به امضای آن بودند.
آخرین مطالب
- انجام سالانه ۲۰۰۰ کاشت حلزون شنوایی برای کودکان در کشور_آیندگان
- استلانتیس برند مازراتی را نمیفروشد_آیندگان
- درگیری در باشگاه پرسپولیس کار را به وجود پلیس کشاند!_آیندگان
- ایندگان – رشد ۱.۵ درصدی مخاطبان سینما/ چشم امید گیشه به اکرانهای جدید_آیندگان
- کیا EV3 به گفتن ماشین سال ۲۰۲۵ در نمایشگاه ماشین نیویورک انتخاب شد_آیندگان
وقتی که کنوانسیون ESRO برای اولینبار تدوین شد، هیچ ماده خاصی برای توزیع قراردادهای صنعتی بر مبنای جغرافیایی اراعه نشد.
در سومین نشست COPERS در اکتبر ۱۹۶۱، یک سند ۷۷ صفحهای تهیه شد که در آن سازمان تحقیقات فضایی اروپای آینده را تشریح میکرد. این سند در پنج قسمت، یک مطرح کلی از ESRO، برنامه علمی، مرکز فناوری آن، مدیریت دادهها، محدودهها و وسایل نقلیه را پوشش میداد.
این سازمان برنامه ماهوارهای علمی اروپا را در دوره ۷۳-۱۹۶۹ راهاندازی کرد. روال طویل و پردردسر اغاز همکاری سازمان با ELDO درنهایت در سال ۱۹۷۵ تبدیل تولد آژانس فضایی اروپا شد.
دسته بندی مطالب
فرهنگ وهنر