انجماد انسان، راهکار افراد ثروتمند برای نگه داری دارایی خود در آینده_آیندگان

انسان‌ مدام در تلاش بوده فرصتی برای جاودانگی و فرار از مرگ فراهم کند. امروزه برخی ثروتمندان با فرایند انجماد (کرایونیک)، می‌کوشند برای سالیان سال زنده بمانند. از طرفی، ساختارهای قانونی اختصاصی‌ای موسوم به «Revival trusts» طراحی شده تا وکلا با نگهداری، حتی افزایش ثروت این افراد طی سالیان آینده، شرایط مالی مناسبی زمان احیای مجدد آن‌ها فراهم کنند و مانع برگشت به زندگی بدون دسترسی به منبع های مالی کافی شوند. در حقیقت داوطلبان کرایونیک می‌خواهند ثروتشان را همراه خودشان به آینده ببرند.

این حوزه حقوقی اخیراً زیاد تر موردتوجه قرار گرفته و روزبه‌روز درحال رشد است. «مارک هاوس»، وکیل املاک، اظهار داشته انجماد بدن به ایده‌ای شگفت‌وغریب اما شیک تبدیل شده و با اشاره به آمادگی تقریباً ۵۵۰۰ نفر برای وجود در این فرایند از انجماد نزدیک به ۲۳۰ نفر در بنیاد Alcor Life Extension خبر داد. 

بااین‌‌حال مارک هوس و دیگران با سوال‌های فلسفی و مهمی در این عرصه روبه رو‌اند؛ برای مثالً این که آیا پول فانی نیست؟ اگر بدن شما با سرما نگه داری شود؛ یعنی مرده‌اید؟ یا این که احیای مغز نشانه زنده بودن شما است؟ از همه مهم‌تر آیا وقتی که احیا شدید، همان انسان قبلی خواهید می بود؟ این سؤالات نشان‌دهنده ماهیت چالش‌برانگیز برنامه‌ریزی برای احیای آینده و نگه داری ثروت طی قرن‌ها است.

برخی وکلا از داوطلبان خواسته‌اند تعریف خود از احیا را در توافق‌نامه قید کنند. مطابق حرف های او، برخی افراد احیا را دقیقاً نگه داری هویتشان با همه خاطرات می‌دانند و برخی دیگر نیز به زنده‌ماندن (حتی با پاک‌ شدن خاطرات) راضی‌اند. همین‌طور برخی درصورت آپلود داده‌های مغزشان روی رایانه، به داشتن بدن فیزیکی بی اعتنا‌اند.

دسترسی به منبع های مالی در آینده

«استیو لِبِل» مدیراجرایی بازنشسته و ۷۶ ساله‌ای است که بعد از تحقیقات زیاد درمورد روشهای زندگی مجدد، فرایند کرایونیک را فرصتی رؤیایی می‌داند. لبل که دلواپس هزینه‌های زندگی در آینده می بود، یک‌ سال حوالی مدل‌های قابل‌مطمعن جاری تحقیق کرد تا بهترین روش را برای دوام و احیا در آینده بیابد. اکنون او تصمیم دارد ۱۰۰ هزار دلار را به صندوق احیا واگذار کند و بقیه دارایی‌اش را به خانواده‌ و بنیادش بسپارد. لبل امیدوار است این فرایند به‌طوری پیش برود که او منبع های مالی موردنیازش برای احیا مجدد در ۲۰۰ سال آینده را در اختیار داشته باشد. این چنین امیدوار است بشر طی مدتی که منجمدشده به فناوری درمان پیری دست اشکار کند تا سپس از احیا، جوان‌تر شود.

شیوه انتقال ثروت 

فرایند Revival trust از روشهای انتقال موروثی (dynasty trust) است که افراد ثروتمند از آن برای انتقال دارایی‌هایشان به نسل‌های آینده و دورزدن مالیات‌های بالای فدرال منفعت گیری می‌کنند. اما هر دو روش با مالیات‌ بر درآمد حاصل از اندوخته‌گذاری روبه رو‌اند که هزینه‌های بسیاری برای متولیان دارد؛ به‌‌ همین‌ علت هاوس، خالق Revival trust، از موکلانش خواسته تا ۵۰۰ هزار دلار را برای پرداخت هزینه‌های جانبی و جلوگیری از زیان مالیات کنار بگذارند. 

اما تفاوت این دو روش در اشخاص ذی‌سود است. هاوس به‌علت محدودیت‌های قانونی، فقط شخص اندوخته‌گذار را در نظر می‌گیرد و آن را شخصیت حقوقی متمایزی می‌داند؛ درنتیجه فقط خود فرد می‌تواند از منبع های مالی‌اش منفعت‌مند شود و خانواده و اطرافیان‌ وی حقوقی در این عرصه ندارند. اما در سمت روبه رو «پگی هویت»، یکی دیگر از فعالان، معتقد است دارایی‌ها در زمان با نگهداری شخص (به‌صورت منجمد) باید به اعضای خانواده مشتری یا مراکز کرایونیک پرداخت شود. در واقع این روش ضمانت می‌کند حتی اگر وراث موکل در قید حیات نباشند، مبالغ به دیگر ذی‌نفعان پرداخت خواهد شد. 

علاوه‌براین، این چنین فرایندهایی محدودیت‌های اعمال‌شده را چالش می‌کشند؛ قوانینی که برای جلوگیری از جمع‌آوری دارایی‌های خانواده‌های ثروتمند طی چند نسل تدوین شده‌اند. برای مثال، قوانین ایالت‌ها زمان ذخیره پول را ۹۰ تا ۱۰۰ سال تعیین کرده‌اند اما اکنون برخی از آن‌ها تأثیر این محدودیت‌ها را برای افزایش درآمد مالیاتی افت داده‌اند و به صندوق‌ها اجازه ذخیره دارایی‌ها به‌زمان ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ سال خواهند داد.

خطرات احتمالی این ایده 

این صندوق‌‌ها همانند نظریه انجماد آینده مبهمی دارند؛ چون سیاست‌های تجاری طی سال‌های متمادی تحول می‌کنند و نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد؛ به‌همین‌علت «جورج بیروپ»، مشاور حقوقی، این چنین پرونده‌هایی را رد می‌کند و می‌گوید نمی‌توان سرنوشت دارایی‌های اشخاص را طی هزار سال آینده پیش‌بینی کرد. از طرفی دولت‌های فدرال امکان پذیر فعالیت‌ این چنین صندوق‌هایی را ممنوع کنند؛ چراکه معلوم نیست این نهادها و متولیان آن‌ها زمان احیای فرد اصلاً وجود داشته باشند. 

از طرفی مالکان مراکز کرایونیک با چالش‌های حقوقی جدیدی مواجه می باشند. یکی از این چالش‌ها حکم دادگاه عالی آلاباما است که جنین‌های منجمدشده را بر پایه قانون کودک به‌ حساب می‌آورد و باید فناوری‌های پزشکی مرتبط با آن‌ها برای آینده لحاظ شود. نوشته مهم دیگر برنامه‌ریزی برای مدیران آینده صندوق‌ها است. هاوس در بنیاد Alcor درحال تدارک کمیته‌های محافظی است که اعضای جدیدی را دوره‌ای انتخاب می‌کنند. این چنین وقتی که مدیر مهم از دنیا برود، این کمیته مسئولیت‌های وابسته را برعهده خواهد گرفت. 

اما «ویکتوریا هانمن»، استاد دانشگاه کریتون، از زاویه فرد دیگر به قضیه نگاه می‌کند. مطابق حرف های وی، باید اشکار شود که اگر دانشمندان در فرایند انجماد و احیای مجدد ناکامی خوردند، چه دستورالعملی خواهیم داشت. انگارً در این چنین مواردی، دادگاه برای تعیین سرنوشت دارایی ذخیره‌شده آن شخص داخل عمل می‌شود و امکان پذیر تصمیماتی همانند اهدای آن به مؤسسه خیریه بگیرد. 

جمع‌بندی

اغاز ماه میلادی جاری، شرکت Cradle Healthcare به مدیریت «لورا دمینگ»، اندوخته‌گذار حوزه بیوتکنولوژی، با اندوخته ۴۸ میلیون دلاری داخل صنعت کرایونیک شد و نسبت به گسترش فناوری گرمایش در احیای (در زمان پایان دوره انجماد) ضمانت داد. 

پیشرفت علم‌ و فناوری، جاه‌طلبی بشر را برای گسترش فناوری‌ها و فرار از مرگ زیاد تر کرده و زیاد‌‌ها فرایند انجماد را راهی برای دوام بشر می‌بینند. همین‌طور مدیران بلندپروازی همانند «جف بزوس»، «سم آلتمن»، «لری الیسون» و «لری پیج»، صدها میلیون دلار را به شرکت‌های فعال در عرصه حیات بشر تعلق خواهند داد. یقیناً در این بین خود ثروتمندان نیز بدشان نمی‌آید در کنار نگه داری جانشان، دارایی‌هایشان را نیز به آینده ببرند.