به گزارش آیندگان
«بپیکلمبو» (BepiColombo)، یک جفت کاوشگر که هم چنان به یکدیگر متصل می باشند، نزدیکترین پرواز کناری عطارد را کامل کرد. این چهارمین پرواز بپیکلمبو از کنار عطارد می بود که در آن اولین تصاویر آشکار از دهانههای برخورد این سیاره ثبت شدند.
بپیکلمبو فضاپیمای مشترک آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس کاوشهای هوافضای ژاپن (JAXA) است. این فضاپیما چهارشنبه به عطارد نزدیک شد و در ساعت ۱:۱۸ بامداد به زمان تهران به فاصله ۱۶۵ کیلومتری سطح عطارد رسید. این نزدیکترین فاصلهای است که یک فضاپیما با عطارد داشته. رکورد قبلی متعلق به فضاپیمای مسنجر (MESSENGER) ناسا می بود که در سال ۲۰۱۱ از فاصله ۲۰۰ کیلومتری عطارد عبور کرد.
بپیکلمبو در این پرواز کناری عطارد تصاویری با جزئیات دیدنی از دهانههای سطح این سیاره گرفت. بپیکلمبو سه دوربین پایش دارد که از سه زاویه گوناگون سطح سیاره را ثبت کردهاند.
یکی از دهانههای ثبتشده، دهانهای است که اتحادیه بینالمللی اخترشناسی (IAU) بهتازگی آن را «دهانه استادارت» (Stoddart) نامیده است. از آنجا که دانشمندان پیشبینی میکردند بپیکلومبو در پرواز کناری خود این دهانه را ثبت کند، IAU در روز ۲۴ آگوست (۵ شهریور) این دهانه ۱۵۵ کیلومتری را نامگذاری کرد. اخترشناسان IAU این نام را به افتخار «مارگارت استادارت» (۱۸۶۵-۱۹۳۴)، نقاش نیوزیلندی که بهخاطر نقاشیهای خود از گلها مشهور است، انتخاب کردهاند.
دهانههای برخورد عطارد، که با نام «حوضههای قله حلقهای» نیز شناخته خواهد شد، درنتیجه برخورد سیارکها و دنبالهدارها به سطح این سیاره کوچک تشکیل شدهاند. اما تعداد بسیاری از آنها زمانها بعد از برخورد در سیلهای گدازه غرق شدند. اخترشناسان تا این مدت تعداد بسیاری از جنبههای مربوط به شکلگیری این حوضهها را نمیدانند. برای مثال، تا این مدت اشکار نیست که قلههای حلقهها از کدام عمق پوسته بالا آمدهاند.
پرواز بپیکلمبو از کنار عطارد
بپیکلمبو از سمت تاریک عطارد به آن نزدیک شد. با نزدیکتر شدن این فضاپیما، تابش خورشید روی قسمتهایی از دهانههای سیاره آشکار شد و بپیکلمبو توانست آشکارترین عکسهای سطح عطارد را ثبت کند.

مقصد مهم این پرواز کناری آن می بود که شدت بپیکلمبو با پشتیبانی جاذبه عطارد افت یابد تا فضاپیما بتواند هر ۸۸ روز یک بار (زیاد نزدیک به شدت مداری عطارد) به دور خورشید بچرخد. این یک قدم بزرگ برای قرارگیری در مدار عطارد می بود.
در این میانه، بپیکلمبو توانست از زوایایی تصویربرداری و اندازهگیریهای خود را انجام دهد که بعد از قرارگیری در مدار ممکن نخواهد می بود.

بپیکلمبو در اکتبر ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد. در این فضاپیما ابزارهایی برای کاوش سطح، ساختار درونی و میدان مغناطیسی عطارد وجود دارد و از دو قسمت «مدارگرد سیاره عطارد» و «مدارگرد مگنتوسفر عطارد» راه اندازی شده که بهترتیب متعلق به ESA و JAXA می باشند و هرکدام در مدارهایی متفاوت قرار خواهند گرفت.
در ابتدا قرار می بود بپیکلمبو در دسامبر ۲۰۲۵ در مدار عطارد قرار بگیرد. اما یک مشکل در ماژول انتقال این فضاپیما علتشد تا توان الکتریکی پیشرانههای آن کم شود. درنتیجه تیم مأموریت یک مسیر تازه ابداع کرد که نیاز به نیروی پیشرانه کمتری دارد و ورود به مدار را تا نوامبر ۲۰۲۶ به تأخیر میاندازد.
دسته بندی مطالب
فرهنگ وهنر