اقتصاد چین در قیاس با دیگر کشورهای آسیایی چه مقدار بزرگتر است؟ + نقشه_آیندگان

فهمیدن بزرگی دومین اقتصاد بزرگ جهان، دشوار است. برای پشتیبانی به فهمیدن بهتر این نوشته، این نقشه، اقتصاد چین را با شرق، جنوب شرق و آسیای مرکزی قیاس می‌کند: مجموعه‌ای از ۳۰ سرزمین دیگر که تحت گفتن «بقیه آسیا» نام‌گذاری شده‌اند. داده‌های این قیاس از سازمان ملل و صندوق بین‌المللی پول در سال ۲۰۲۴ گرفته شده است. کشورهای آسیای غربی (یعنی خاورمیانه) و روسیه (که در دو قاره اروپا و آسیا گسترده است) در این قیاس گنجانده نشده‌اند و داده‌های کره شمالی نیز در دسترس نبوده است.

چگونگی قیاس چین با اقتصادهای آسیایی

با تشکیل اقتصادی ۱۸ تریلیون دلاری در سال ۲۰۲۴، تشکیل ناخالص داخلی چین تقریباً ۲ تریلیون دلار زیاد تر از مجموع ۳۰ اقتصاد دیگر است که ۱۶.۵ تریلیون دلار می‌باشد.

این فهرست، ۳۰ سرزمین را نشان می دهد که شامل غول‌های اقتصادی آسیا همانند ژاپن (۴.۱ تریلیون دلار)، هند (۳.۹ تریلیون دلار) و کره جنوبی (۱.۸۷ تریلیون دلار) است که به ترتیب چهارمین، پنجمین و دوازدهمین اقتصادهای بزرگ جهان می باشند.

بیشتر از ۲.۹ میلیارد نفر در این بلوک کشورها زندگی می‌کنند، در قیاس با ۱.۴ میلیارد ساکن چین. سرانه تشکیل ناخالص داخلی، عدم توازن در منفعت‌وری را مشخص می کند: ۱۲,۸۷۰ دلار برای چین در روبه رو ۵,۵۸۳ دلار برای بقیه آسیا.

چرا کند شدن اقتصاد چین مهم است

اکنون که فهمیدن اندازه اقتصاد چین تا حدودی آسان‌تر شده است، بهتر می‌توان فهمید چرا کند شدن رشد اقتصادی بعد از همه‌گیری کرونا، زنگ خطر را برای اقتصاددانان سراسر جهان به صدا درآورده است.

بهتر است به جای این که آن را به گفتن یک سرزمین در رکود اقتصادی در نظر بگیریم، آن را همانند ۳۰ سرزمین که دچار مشکل شده‌اند فکر کنیم.

از سال ۲۰۱۰، اقتصاد چین تقریباً هر سال معادل اقتصاد عربستان سعودی – نزدیک به ۱ تریلیون دلار – رشد کرده است. از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱، چین به تنهایی نزدیک به ۳۹ درصد از رشد جهانی را فراهم کرده است که این مقدار از مجموع کشورهای گروه ۷، زیاد تر است.

اغراق نیست اگر بگوییم اقتصاد جهانی بدون چین زیاد متفاوت خواهد می بود، به اختصاصی در قسمت‌های تشکیل و صنعت که چین در آن‌ها موقعیت بازار مسلطی دارد.

افت تقاضای چین به همه کشورهایی که به چین صادرات دارند صدمه می‌زند – که این شامل قسمت‌های بزرگی از آسیا و آفریقا می‌شود.

در همین حال، شرکت‌های چینی در تلاش برای فروش در جاهای دیگر، تمرکز خود را به بازارهای بین‌المللی تحول داده‌اند که این کار آنها را در تقابل با ایالات متحده و اتحادیه اروپا بر سر روشهای تجاری ناعادلانه قرار داده است. وضع تعرفه‌های زیاد تر می‌تواند هزینه کالاها و خدمات را برای مصرف‌کنندگان در سراسر جهان افزایش دهد.