ادعاها درمورد دانشجویان اخراجی و غوغا برای «تقریباً هیچ»_آیندگان

به گزارش ، عباس شیروژن معاون اسبق فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، نوشت: همه دلسوزان ایران گرامی علاقمندند اندوخته اجتماعی نظام افزایش یافته و دولتمردان هر روز بیشتر از قبل در خدمت رسانی صادقانه به مردم، جامعه دانشگاهی و نظام سلامت موفق باشند، لکن اخلاق و علتحکمرانی اقتضا می‌کند که افزایش اندوخته اجتماعی نباید به بهای سیاه نمایی، آمارهای نادرست یا تخریب دولت قبل به دست آید!
چندی است، خبر برگشت به تحصیل ۶۰ دانشجوی اخراجی در وزارت بهداشت به روش پر تکرار در رسانه ها انتشار می‌شود که اگرچه در صورت صحت، می تواند خبری خوشحال کننده و امیدبخش باشد، اما روی دیگر آن سیاه نمایی است که این مهم از بین برنده گوهر مطمعن مردم و دانشگاهیان به نظام و خادمین خود می باشد.

*اما حقیقت چیست؟*

*تعداد دقیق دانشجویان اخراجی مرتبط با حوادث غم انگیز پاییز ۱۴۰۱ در دانشگاه های علوم پزشکی، تنها سه نفر است!* اگرچه که برخورد با همین تعداد اندک هم برای فردی خوشایند نبوده و نیست، اما نکاتی در این نوشته متذکر میگردد:

۱ـ تعداد دانشجویان رشته های گوناگون علوم پزشکی که در آشوب ها و اغتشاشات سال ۱۴۰۱ وجود داشتند به ۵% کل دانشجویان هم نمیرسید و با عدم همراهی اکثریت ۹۵ درصدی دانشجویان علوم پزشکی روبه رو شد.

2_ بیشتر از نیمی از افرادی که به شوراهای انضباطی دعوت شدند، فقط تذکر شفاهی یا کتبی گرفتند و یا از ایشان ضمانت کتبی اخذ شد.

3_ از کل این افراد فقط نزدیک به یک درصدشان در کمیته مرکزی انضباطی احکام نیمه سنگین و جدی دریافت کردند و اکثرشان بعد از پشیمانی و پرداخت جریمه خسارات وارده به اموال عمومی و خصوصی! و گذراندن بخشی از تنبیهات، مشمول بخشودگی ها و رافت شدند و به تحصیل بازگشتند.

۴. همه هیاهوی رسانه ای و سیاه نمایی ها و دستاوردسازی های پوچ تنها برای برگشت به تحصیل حداکثر سه نفر است که برای حرکت خلاف قانون اخراج شده بودند و حتی از این کار پشیمان نبودند!* تا جایی که شکایت یک نفر آنان در دیوان عدل اداری نیز رد شد. فرد دیگر تخلفش مربوط به نوشته امنیت ملی و ربط با گروههای تروریستی و نگهداری مواد انفجاری می بود و بدلیل عدم صلاحیت روانی (با تشخیص پزشکی قانونی) اخراج شد و احتمالا نباید او را اخراجی اغتشاشات محسوب کرد. فرد دیگر هم مجروحان بیمارستانی را تهدید به مرگ می کرد و خواست تجدید نظر هم نداشت!
 
5_ اما دلنشین است بدانیم افرادی که احکام انضباطی گرفتند این تخلفات را مرتکب شده بودند: 

نفرت پراکنی نسبت به دیگر دانشجویان و دانشگاهیان، تهدید دانشجویان یا اساتیدی که در کلاس های درس شرکت می کردند، *تعطیل کردن قسمت های بالینی، کلینیک دندانپزشکی و خدمت رسانی به بیماران و مراجعه کنندگان،* ابراز خوشحالی از شهادت مردم شرکت کننده در عزاداری شهید سلیمانی گرامی در کرمان و عملیات تروریستی شیراز، *حمل و نگهداری مواد انفجاری،* مدیریت کانالهای تحریک کننده به خرابکاری و آموزش به آتش کشیدن اماکن در فضای مجازی، فحاشی، تهدید و توهین به دیگر دانشجویان و مردم در فضای مجازی، تخریب وحشیانه اموال عمومی دانشگاه (خوابگاه، سلف سرویس و…)، *تهدید به قتل مجروحان مراجعه کننده به مراکز درمانی،* تهدید و افشای آدرس منزل و مطب مسئولان دانشگاه در فضای مجازی جهت تشکیل ناامنی، فراری دادن مجرمان و متعدیان به جان و مال مردم از بیمارستان، *حمایتو همکاری با گروهک های تروریستی،* اصرار بر رفتارهای خلاف حرکت حرفه ای در دانشجویان پزشکی، توهین به مقدسات و…

آشکار است که این چنین تخلفات غیرانسانی و غیر حرفه ای از هیچ دانشجویی پذیرفتنی نیست و صد یقیناً حساسیت نوشته در رابطه دانشجویان علوم پزشکی که باید امانتدار جان و سلامت نوامیس مردم در مراکز بهداشتی و درمانی باشند، زیاد تر است.

انتهای مطلب/