باله جنجالی کونسیسائو جواب رقص بندری طارمی!_آیندگان

به گزارش “ایندگان”، برای مهدی طارمی، اغاز نیمه دوم فینال سوپرکاپ ایتالیا استثنایی پیش رفت. او سپس از چند تلاش در نیمه اول، پیش از سوت آخر نیمه لائوتارو را در موقعیت گلزنی قرار داد و فوق ستاره اینتر بازی را یک هیچ کرد. بلافاصله در نیمه دوم هم او با فراری که برای سرخیو کونسیسائو از دویدن پسرش هم آشناتر می بود با ضربه‌ای دقیق و مقداری هم ریسکی گل دوم اینتر را به ثمر رساند. تا اینجا اثری از میلان و آن تیم خطرناک همه دربی‌ها نبوده است اما یک دفعه ورق برگشت و در شرایطی که به نظر همه در انتظار ضربات پنالتی بودند، تامی آبراهام گل سوم و پیروزی قسمت روسونری را به ثمر رساند، درحالی‌که که پیش از او تئو هرناندز و پولیشیچ بازی را ۲-۲ کرده بودند.

مهدی طارمی در صحنه گل، همان بازیکن آشنای همیشگی می بود و شکل نشاط با دست‌های باز و مطمعن به نفس زیاد تر نشانه‌ای از برگشت. بازیکنی که مرد فینال‌ها لقب گرفته و نشان داد که چیزی جز این هم نیست. او با یک گل و یک پاس گل و تحرک دائمی بین دو دفاع وسط و هافبک دفاعی میلان همان کاری را انجام می‌داد که در سه فصل پورتو برای سرخیو کونسیسائو می‌کرد. احتمالا هم بهترین نمایش او برای سرمربی قبل در پرتغال ذخیره شده می بود تا حتی مارکوس تورام متعجبانه به تشویق مهدی بپردازد.

این بغل گرم بعد از جشن طارمی با هم‌‌‌تیمی‌ها با تم رقص بوشهری می بود، چیزی که اشکار می بود با چند نفر از بازیکنان تمرین کرده تا به محض گلزنی آن را اجرا کند. اجرایی در ورزشگاه اول پارک عربستان که تا این لحظه اینتر را برنده قطعی سوپرکاپ می‌دانست اما احتمالا همان‌طوری شد که لائوتارو او گفت: این که آنها بازی را متوقف کردند. توقفی با بهایی به اندازه از دست رفتن یک قهرمانی و افزایش زیاد تر فاصله بردها در دلامادونینا نسبت به حریف سرخپوش.

اما روبه رو نیمکت میلان مرد بزرگی ایستاده بازی را تماشا می‌کرد. سرخیو کونسیسائو، سرمربی میلان که انگار یقین می بود قهرمان می‌شود، تا جایی که هنگامی در رختکن روسونری به اجرای برنامه پرداخت و جشن تاریخی خود را بر پایه باله و سیگار برگ، تکرار کرد، بازیکنانش متعجب از این روحیه به تشویق او پرداختند. این صحنه‌ای که قبلاً در روزهای پورتو دیده شده می بود، اما با وجود طارمی که در آن زمان شاگرد کونسیسائو می بود. 

او رقص طارمی را با باله جنجالی و سیگار برگش جواب داد تا به مهاجم گریزپای ایرانی یادآوری کند زمان جشن در یک مسابقه فوتبال تنها بعد از سوت آخر مقرر شده، نه اغاز نیمه دوم روبه رو مربی سمجی که باخت روبه رو هیچ غولی را قبول نکرده و مدام در پی پیروزی بوده است.