در دل کوچه‌های شاندیز، میان سکوت کوه و خروش زندگی، کودکی به دنیا آمد که قرار بود صدای خاموش خیابان‌ها باشد. رادوین قوامی، با نام هنری رادوین راوی، صدایی است برخاسته از درد، اما ایستاده بر خاک.
🎤 تولد یک صدا
زادروز: ۸ مهر ۱۳۸۶
زادگاه: شاندیز، مشهد
رادوین از همان سال‌های ابتدایی زندگی، طعم سختی را چشید. اما جرقه‌ی موسیقی برای او با یک ترک موسیقی زده شد.
🚶♂️ از دل جمعیت، به روی صحنه
در سن ۱۵ سالگی، او تصمیم گرفت پا را از شنیدن فراتر بگذارد. پارک‌ها و میتینگ‌های موسیقی، نخستین صحنه‌های هنری‌اش بودند.
اجرای زنده در خیابان، بدون نورافکن و استیج، اما با شوق و شور واقعی.
💥 شکست‌هایی که ساختند، نه ویران کردند
خانواده‌ای که از هم پاشید. جدایی پدر و مادر.
اما دردِ واقعی، نه در طلاق، که در طرد شدن بود.
رادوین، پیش از جدایی رسمی خانواده، خانه را ترک کرد و با مادربزرگش شروعی دوباره را تجربه کرد—نه به عنوان نوجوانی معمولی، بلکه به عنوان پسری که از همان ابتدا یاد گرفت روی پای خودش بایستد.
دانلود پادکست جدید: https://ireetm.com/podcast/
🔪 قصابی؛ کاری از جنس جسم، هنری از جنس روح
در کنار موزیک، رادوین حرفه‌ای متفاوت دارد: قصابی.
تضاد جالبی میان بریدن گوشت و بافتن واژه.
او میان تیغ و تراک، بین خط و خون، هویتش را شکل داده—بی‌نقاب، بی‌اغراق.
🎯 جمع‌بندی: راویِ یک نسل
رادوین راوی، صدای بی‌پرده‌ی نسلی‌ست که خواستند ساکت بماند، اما تصمیم گرفت بخواند.
نه برای دیده شدن، بلکه برای دیده ساختن.
نه برای شهرت، بلکه برای حقیقت.