داشتن نفرت‌های مشترک می‌تواند دوستی‌های نزدیک‌تری تشکیل کند_آیندگان

اگر از افرادی که دوست صمیمی یکدیگرند سوال کنید چطور با هم آشنا شده‌اند، به گمان زیادً به علایق و افراد مشترکی که دوست دارند اشاره خواهند کرد. اما یک مطالعه روانشناسی مشخص می کند که یکی از قدرتمندترین و سریع‌ترین راه‌ها برای تشکیل پیوند عمیق، نه دوست‌داشتن، بلکه نفرت‌داشتن از چیزهای یکسان است، به خصوص تنفر از افراد یکسان.

به گزارش نیویوک تایمز، محققان دانشگاه اکلاهما می‌گویند درمیان‌گذاشتن یک نگرش منفی درمورد شخص ثالث، زیاد مؤثرتر از داشتن یک نگرش مثبت، به افراد حس نزدیکی می‌دهد.

محققان برای اثبات این نظریه سه آزمایش مجزا انجام دادند. در دو آزمایش اول، از دانشجویان خواسته شد تا درمورد نزدیک‌ترین دوستان خود سخن بگویید کنند. نتایج نشان داد که افراد زیاد تر از آنکه نگرش‌های مثبت خود را به دوستان صمیمی‌شان بگویند، نگرش‌های منفی خود درمورد دیگران را با آن‌ها به اشتراک می‌گذارند. هرچه دوستی عمیق‌تر باشد، این تنفرهای مشترک نیز زیاد تر می‌شود.

اما آیا می‌توان این تاثییر را بین دو غریبه تشکیل کرد؟ در آزمایش سوم، پژوهشگران به گروهی از دانشجویان انها گفتند که قرار است با فرد جدیدی ملاقات کنند. سپس، آن‌ها را وادار کردند تا یک نظر مثبت و یک نظر منفی درمورد یک شخص فرضی به نام «برد» (Brad) گفتن کنند.

در مرحله سپس، به هر دانشجو حرف های شد فردی که قرار است ملاقات کنند، یا با نظر مثبت آن‌ها در رابطه «برد» موافق است یا با نظر منفی آن‌ها. سپس از دانشجویان خواسته شد پیش‌بینی کنند که چه مقدار گمان دارد از آن فرد خوششان بیاید. نتیجه دلنشین می بود: دانشجویان به‌طور قابل‌توجهی تمایل بیشتری برای دوست‌شدن با غریبه‌ای داشتند که در نگرش منفی با آن‌ها شریک می بود.

چرا «دشمنِ دشمنِ من، دوست من است؟»

اما چرا «دشمنِ دشمنِ من، دوست من است؟» این اتفاق که به نظر غیرمنطقی می‌آید، ریشه‌های عمیق روانشناختی دارد. به اشتراک‌گذاشتن یک نگرش منفی یا غیبت‌کردن، کارکردهای اجتماعی مهمی دارد.

هنگامی شما از فردی بدگویی می‌کنید، درواقع اطلاعاتی شخصی و صدمه‌پذیر را با فرد روبه رو به اشتراک می‌گذارید. این کار یک مرز اشکار بین «ما» (گروه خودی) و «آن‌ها» (گروه بیرونی) تشکیل می‌کند. این حس تعلق به یک گروه خودی، به شدت حس نزدیکی، مطمعن و عزت نفس را تحکیم می‌کند.

دلنشین اینجاست که شرکت‌کنندگان در این مطالعه، خودشان از این مکانیسم روانشناختی بی‌خبر بودند. آن‌ها معتقد بودند که به اشتراک گذاشتن علایق مثبت، راه مؤثرتری برای تشکیل دوستی است، درحالی‌که رفتارشان دقیقاً عکس آن را نشان می‌داد.

به این علت، دفعه سپس که با دوستی درمورد یک نفر دیگر هم‌نظر بودید و حس کردید پیوندتان نیرومندتر شده است، بدانید که این یک اتفاق روانشناختی کاملاً واقعی است؛ اتفاق‌ای که مشخص می کند بعضی اوقات یک تنفر مشترک کوچک، می‌تواند پایه‌های یک دوستی بزرگ را بنا کند.

یافته‌های این پژوهش با گفتن «شیمی بین فردی از طریق منفی‌گرایی» در ژورنال Personal Relationships انتشار شده است.